Çözüm odaklı terapi ilk şekliyle kısa süreli aile terapisi, ikinci şekliyle ise çözüm merkezli ya da olasılık terapisi adını alır. Çözüm odaklı terapide mutlak doğru diye bir şey olmayıp, çözüm odaklı terapistler aşırı derecede iyimserdir.

Bu kuramda insanların kendi gerçeklerini kendilerinin oluşturdukları, eğer bir problem varsa da bunun yapıcı bir şekilde yeniden düzenlenerek çözülebileceği düşünülür.

Çözüm odaklı terapide danışan müşteri, problem de şikayet olarak adlandırılır. Terapist, danışanların sorunlarını çözmek için yeterli kaynaklara sahip oldukları inancıyla onların güçlü yanlarına odaklaşır. Böylelikle danışanın mevcut potansiyeli en üst düzeye çıkacaktır.

Çözüm odaklı terapi geleneksel psikoterapi yöntemlerine karşı çıkar. Bu farklılıkları şöyle özetleyebiliriz.

1. Diğer yaklaşımlar değişimin zorluğuna vurgu yaparken, burada değişimin sürekli olarak gerçekleşebileceğine inanılır.
2. Çözüm odaklı terapide semptomların altında ciddi bir neden olması gerekmediğine inanılır.
3. Semptomun nedenini anlamak, danışana farkındalık ve iç görü kazandırmak şart değildir.
4. Her semptomun bir işlevi olup, bunların ortadan kaldırılması faydasızdır.
5. Çözüm odaklı terapide danışanların değişmek konusunda ikircikli ve terapiye dirençli olduklarına inanılmaz.
6. Çözüm odaklı terapide yüzeysel ve kısa müdahalelerinde oldukça etkili olduğuna inanılır.
7. Geleneksel terapilerde eksiklik ve patoloji belirlenip, düzeltilmeye çalışılırken, çözüm odaklı terapide patolojinin ne olduğuna bakılmaz.